แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้

แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกตาท่านโหวเสียได้

เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจ ส่วนพระเอกเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว

เรื่องฮอตในรอบสัปดาห์ของหมวด ละคร - ซีรีส์

แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา

สำหรับเล่มแรกของค่อนข้างจะเนื่อยไปหน่อย และชื่อเมือง ตัวละครเยอะมากก จำไม่ค่อยได้เลย ในส่วนความสัมพันธ์ของตัวละครก็ค่อยๆเป็นค่อยๆไป บอสก็เริ่มฉายแววว่าจะเป็นใคร

เสี่ยวเฉียว ชื่อเล่น หมานหมาน ช่วยชาวเมืองที่บอบช้ำจากภัยสงครามขุดบ่อ ซ่อมคลอง ค่อย ๆ ชนะใจเว่ยเซ่า เธอสนิทกับปู่และคิดถึงคำสอนของปู่ว่า ให้เธอเป็นน้ำ ใช้ความอ่อนโยนและความฉลาด วางแผน ให้เว่ยเซ่ายอมรับ ปกป้องชาวเมืองทั้งสองแคว้น

แล้วฉันชอบมากก พระเอกไทป์หมาบ้า แต่เจอเธอแล้วกลายเป็นหมาโบ้อะ ถูกจริต

แต่ถึงยังไงนางเอกก็ยังมีความหวั่นไหวแบบผู้หญิงบ้าง มีแง่งอนกันไปมาบ้าง แล้วยังเกรงกลัวความบ้าระห่ำของเว่ยเซ่าอยู่ว่าสุดท้ายจะไปฆ่าล้างตระกูลตัวเองต่อเหมือนในฝันมั้ย… ชาตินี้นางเอกจะรักษาชีวิตตัวเองสำเร็จมั้ย แล้วปณิธานของเว่ยเซ่าที่อยากจะรวบรวมแผ่นดินจะทำได้สำเร็จมั้ย... ไปตามกันต่อในนิยายแล้วกันนะ

ที่ว่าทำใจเก่งหมายถึงในเรื่องนอกจากแม่สามีประสาทแดกยังมีสามีซึ่งก็คือพระเอกที่ถือตัวเองเป็นใหญ่ เข้าใจว่าเป็นธรรมเนียมโบราณ แต่หลายอย่างของพฤติกรรมพระเอกถ้าเป็นเราคงอยากกระโดดถีบขาคู่แล้วเอามีดเสียบท้องให้จบ ๆ (เช่นการดื่มน้ำยังต้องให้เมียไปเอาให้ กินข้าวก็กินก่อนให้เมียปรนนิบัต�� )

รออ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้นปี คหสต เราว่าก็สนุกดีนะ page เว่ยเซ่าทั้งบื้อ&ทื่อ แตน่ารักดี รออยู่ว่าเมื่อไหร่จะยอมรับกับตัวเองว่ารักหมานหมานซะที

เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว

นางเอกเลยหมายใจพยายามจะพลิกอนาคตไม่ให้เป็นไปตามฝันบอกเหตุนั้น

เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว